Recenzja
Kozure Okami: Samotny Wilk i Szczenię #1
Maciej Kowalski recenzuje Samotny Wilk i Szczenię #01: Szlak Śmierci
9/10
9/10
Seria "Kazure Okami" to w Japonii prawdziwe popkulturowe szaleństwo - porównywalne może ze Spider-Manem w USA czy Asteriksem i Obeliksem we Francji. Jak już wspomniałem ukazało się łącznie blisko 30 tomów serii, po około 300 stron każdy, co daje blisko 9 tysięcy stron z przygodami tytułowego Kozure Okami (dosłownie” Samotny Wilk) - dawnego zawodowego kata, a obecnie płatnego zabójcy podróżującego po Japonii w towarzystwie swojego małego synka.
Amerykańska okładka pierwszego zeszytu „Lone Wolf and Cub”W Japonii seria zadebiutowała w 1970 roku na łamach czasopisma "Manga Action" i bardzo szybko zdobyła ogromną popularność. Amerykanie odkryli jej uroki bardzo późno, bo dopiero w 1987 roku - wydawanie komiksu rozpoczęła wówczas firma First Comics. Przygody Kozure Okami drukowano w postaci zeszytów liczących od 64 do 128 stron zaopatrzonych w okładki, które wykonali: Frank Miller, Bill Sienkiewicz i Matt Wagner. Niestety wydawnictwo upadło wydawszy jedynie 45 zeszytów, co stanowiło mniej więcej 1/3 całej serii. Dopiero w 2000 roku wydawnictwo Dark Horse postanowiło na nowo wydrukować serię w postaci takich samych tomów, w jakich komiks ukazał się w oryginale. Co ważne - wydawanie serii doprowadzono już do szczęśliwego końca.
„Sword of Vengeance” – jedna z filmowych adaptacji przygód Kozure OkamiW Japonii postaci Kozure Okami towarzyszy cała kulturowa otoczka. W latach 70. nakręcono sześć filmów będących adaptacjami komiksów, a także serial telewizyjny liczący 78 odcinków (po 45 minut każdy). Seria stała się też wzorem dla innych twórców i źródłem licznych nawiązań. Fani komiksu znają podobieństwo postaci Kozła i jego syna z serii o Usagim Yojimbo (np. tom Samotny cap i koźlę - tytuł mówi wszystko). Fani filmu dostrzegą nawiązania między innymi w "The New Legend of Shaolin" z udziałem Jeta Li, czy w "Kill Billu" Quentina Tarantino.
Pierwszy tom "Samotnego wilka i szczenięcia" to dziewięć krótkich historii z udziałem Kozure Okami i jego niespełna trzyletniego syna. Dowiadujemy się tu co sprawiło, że Kozure wybrał "meifumado" - czyli jak podaje załączony w komiksie słowniczek "drogę śmieci, demonów i potępienia". Dowiadujemy się też w jaki sposób kroczy po tej drodze i jaki wpływ na jego wędrówkę ma obecność syna.
Droga Okami to nieustająca walka. Albo on ściga kogoś wykonując płatne zlecenie, albo ktoś próbuje zabić jego z różnych powodów. Dramaturgię wydarzeń znakomicie oddają ilustracje Goseki Kojimy - pełne dynamiki i rozmachu. Co ciekawe autor stosuje nowatorski wówczas sposób podziału na kadry, który w komiksie amerykańskim pojawił się na dobre dopiero w latach 90., a teraz jest obecny w wielu seriach i twórczości licznych rysowników. Szczególnie oryginalność stosowanego przez Kojimę stylu widać we wszelkich scenach akcji. Muszę jeszcze dodać, że o ile większość amerykańskich komiksów z lat 70. zestarzała się już w swej formie graficznej i dziś ich oglądania jest średnio przyjemne, to ilustracje w "Samotnym wilku i szczenięciu" nie straciły nic na swej świeżości i gdybym nie wiedział z jakiego okresu pochodzą, mógłbym z powodzeniem twierdzić, że powstały współcześnie. Jednak na plus względem współczesnych mangowych komiksów o samurajach mogę zapisać to, że Goseki Kojima każdy rysunek tworzy tak, aby był całkowicie czytelny. To zupełne przeciwieństwo np. Miecza Nieśmiertelnego, z którego lekturą męczyłem się straszliwie, co chwilę zastanawiając się, co się dzieje na poszczególnych kadrach.
Dodatkowe rysunkowe smaczki w pierwszym tomie "Kozure Okami" to okładka autorstwa Franka Millera (niestety nieco przycięta w porównaniu z oryginałem z 1987 roku, a także zamykająca tom ilustracja Marka Oleksickiego (jeszcze lepsza w postaci kolorowej dostępnej w internecie)
Na koniec jeszcze nieco o formacie, w jakim wydano komiks. Podobno w Japonii kulturowych źródeł zamiłowania do małego formatu wydawanych tam książek trzeba doszukiwać się w ograniczonej dawniej dostępności drewna nadającego się na przetworzenie w papier, a tym samym jego wysokiej cenie. W przypadku Mandragory decyzja o wydaniu komiksu w formacie japońskim, a więc A6, wydaje się oczywista. Większy format komiksu sprawiłby, że jego cena stałaby się zaporowa. A w ten sposób za niespełna 20 złotych otrzymujemy prawie 300 stron znakomitej lektury (w tej samej cenie, w większym formacie, ale przy mniejszej objętości są wydawane inne mangi z Mandragory). Przyznam, że początkowo do pomysłu takiego małego formatu nie byłem przychylnie nastawiony, ale podczas lektury zmieniłem swe zdanie. Ilustracje są po prostu wykonane z myślą o małym formacie i prezentują się bardzo dobrze. Tekst jest dość duży aby bez problemu czytać, a jakość wydania na tyle dobra, że nawet przy nieco szerszym rozchylaniu stron nie dochodzi do niebezpiecznych odkształceń i nie pojawiają się symptomy rozklejania - co przy takiej objętości publikacji zawsze grozi.
Ten komiks trzeba mieć koniecznie. Znakomity scenariusz i nie ustępujące jemu w niczym rysunki tworzą wspaniałą historię, której lektura dostarcza niezapomnianych wrażeń. Ja już czekam niecierpliwie na następny tom.
Opublikowano:
Samotny Wilk i Szczenię #01: Szlak Śmierci
Scenariusz: Kazuo Koike
Rysunki: Goseki Kojima
Okładka: Frank Miller, Lynn Varley
Wydanie: I
Data wydania: Kwiecień 2006
Seria: Samotny Wilk i Szczenię
Tytuł oryginału: Kozure Okami, vol. 1
Rok wydania oryginału: 1970
Wydawca oryginału: Koike Shoin Publishing
Tłumaczenie: Cezary Komorowicz
Druk: czarno-biały
Oprawa: miękka
Format: A6
Stron: 296
Cena: 19,90 zł
Wydawnictwo: Mandragora
Rysunki: Goseki Kojima
Okładka: Frank Miller, Lynn Varley
Wydanie: I
Data wydania: Kwiecień 2006
Seria: Samotny Wilk i Szczenię
Tytuł oryginału: Kozure Okami, vol. 1
Rok wydania oryginału: 1970
Wydawca oryginału: Koike Shoin Publishing
Tłumaczenie: Cezary Komorowicz
Druk: czarno-biały
Oprawa: miękka
Format: A6
Stron: 296
Cena: 19,90 zł
Wydawnictwo: Mandragora
WASZA OCENA
10.00
Średnia z 1 głosów
TWOJA OCENA
10 /10
Zagłosuj!
Galerie
Komentarze
-Jeszcze nie ma komentarzy-